DE LAATSTE UPDATE UIT GHANA

Vanochtend was het heerlijk wakker worden! Een aantal reizigers waren vroeg opgestaan om de zonsopgang te kijken. Nog voor het ontbijt hadden de meeste reizigers al een duik in de zee genomen. Na een lekker ontbijtje hadden we nog even de tijd om te chillen en daarna moesten we onze tassen inpakken om naar Fort Elmina te vertrekken.

Na een kort ritje waarbij weer volop gezongen werd en Antonio weer lekker lag te slapen, kwamen we aan bij Fort Elmina. Een gids leidde ons rond door dit grote witte kasteel. Fort Elmina is het grootste en oudste slavenfort ter wereld. Er werden lange tijd slaven vanuit hier verscheept naar landen in Amerika. Het is gebouwd door de Portugezen, maar later in handen van de Nederlanders geweest. Dit was ook te zien aan onder andere gedenkstenen met Nederlandse teksten, en er wonen in de omgeving veel mensen met een Nederlandse achternaam. Dit zijn afstammelingen van slavenhouders die slavinnen verkrachtten. We kregen veel heftige details te horen over wat er in het fort allemaal heeft plaatsgevonden, en zagen ook de kelders waarin de slaven maandenlang werden gehouden. Dat kwam allemaal wel even binnen! Achteraf bespraken we met de groep wat ze ervan vonden. Mick vond het heel heftig om te zien met hoeveel mensen ze in slechte omstandigheden in een kleine ruimte werden gehouden, en Sadé vond het heftig om te beseffen hoe groot de rol is die Nederland hierin gespeeld heeft. We hebben veel om te laten bezinken!

Met lunchpakketjes onderweg vertrokken we weer terug naar Accra. Terwijl de reizigers lekker aan het kletsen waren, moest de buschauffeur zijn band verwisselen. Gelukkig hadden ze dat met een heel aantal handige mannen in 3 minuten gefixt! In de bus werd besproken wat de reizigers meenemen van de reis in Ghana. Zo neemt Max mee dat hij minder op social media gaat en dankbaar mag zijn dat we altijd genoeg water kunnen drinken. Verder genoot iedereen nog even va het mooie groene landschap vanuit de bus, voordat we op het vliegveld in Accra aankwamen. Daar hebben we een niet-Ghanese maaltijd gegeten en hebben bijna alle reizigers hun laatste geld uitgegeven aan dure chocolade. We zitten nu bij de gate klaar om te gaan boarden, morgenochtend zijn we er weer! Alvast een boodschap vanuit de kids voor jullie: ze hoeven de aankomende tijd even geen rijst en bonen te eten! Tot morgen!