SAFARI, KENYA YOUTH HOCKEY EN LENANA

Al heel vroeg vanochtend stonden we klaar bij de busjes, tijd voor de safari! Wie dieren wil spotten, moet vroeg zijn, dus reden we terwijl het langzaam licht werd naar Nairobi National Park. Daar aangekomen mochten de daken van de busjes omhoog, en konden we gaan staan om straks alles goed te kunnen bekijken. En we waren het park nog niet binnen, of daar liep de eerste aap al over de poort van het park heen! Dat was een goed voorteken om de safari mee te beginnen. 

We reden het park in en binnen een mum van tijd zagen we de eerste dieren al. Giraffen stonden vlak naast de weg van de struiken te eten, en verderop liep al een groepje impala’s. De dieren vonden ons waarschijnlijk erg leuk, want ze lieten zich meteen zien. Toen vertrokken onze chauffeurs ineens als een speer richting de andere kant van het park, want daar waren de leeuwen gezien! We scheurden langs een aantal giraffes en impala’s, totdat we arriveerden bij een prachtige groep leeuwen. Wat indrukwekkend! 5 leeuwen liepen pal langs onze busjes, we moesten nog opletten dat we niet onze handen naar buiten zouden steken! Aan de andere kant van de weg was er ook een leeuwin op jacht. We zagen haar loeren op de impala, tot ze de aanval inzette en het beest achterna rende. Of ze de impala te pakken kreeg hebben we helaas niet meer kunnen zien, maar wat genoten we van de mooie leeuwen! 

We mochten ook nog even het busje uit, om met de rangers langs de rivier te lopen op zoek naar nijlpaarden. Die zagen we daar helaas niet, maar in een andere poel in het park hebben we ze wel zien zwemmen. Ook krokodillen, neushoorns, zebra’s , struisvogels, apen en pumba’s (wrattenzwijntjes) kwamen voorbij, we keken onze ogen uit. Ivar en Bente waren echte meesterspotters, die zagen de dieren soms zelfs al voordat de chauffeur ze had gespot. Al zag Bente ook wel een hele verzameling stenen aan als een groep pumba’s, maar daar hebben we wel hard om gelachen. 

Met blije gezichten vertrokken we na de safari naar de sports club waar we Erik en de hockeykinderen van Kenya Youth Hockey ontmoetten. We maakten kennis met de kinderen en deden vervolgens in teams een tassenrace waarmee de tassen met hockeyspullen symbolisch overhandigd werden. Pien, Fleur, Rixt en Rens hielpen met het uitstallen van de spullen, en wat waren de kinderen blij toen ze daarna allemaal een nieuw shirt van de club uit Zutphen mochten uitkiezen! Ze trokken de shirts direct aan, waarna we gezellig samen hebben geluncht. Pepijn en Leon konden niet echt over hockey kletsen, maar gelukkig hadden de hockeykids ook wel favoriete voetbalclubs die ze konden vergelijken!

Na de lunch was het tijd voor wat actie. Esther had een leuke opwarmer bedacht voor de hele groep, de funky chicken. Iedereen was direct weer uit de lunchdip en klaar voor wat groepsfoto’s om de sponsors van de hockeyspullen te bedanken. Vervolgens werden er teams gemaakt voor een hockey toernooi. Rixt ontpopte zich als een ware coach, en ook Job nam zijn taak als teamleider erg serieus. De Keniaanse hockeykids hadden hun scheenbeschermers aan en sticks op hun lengte, voor sommige van onze leerlingen was het even wennen aan het spelen met de lokale sticks, maar uiteindelijk deed iedereen erg fanatiek mee. Ook Ise en Lieke, die eigenlijk niet top fit waren vandaag,  stonden op het veld omdat ze hier zo naar hadden uitgekeken. Het toernooi werd afgesloten met de interland Nederland-Kenia, die gewonnen werd door de Keniaanse kids. 

Vervolgens was het tijd om naar Lenana te gaan, de arme wijk waar veel van de kinderen van Kenya Youth Hockey vandaan komen. De kinderen namen ons in groepen mee de steegjes in om hun huizen te laten zien. Die waren gemaakt van golfplaten, en er lag overal afval op de grond. Yari mocht even binnenkijken, en zag dat het er niet groot, maar wel knus ingericht was. De leerlingen vonden het toch wel heel heftig om de omstandigheden in deze wijk te zien, met name hoe de kinderen daar in de viezigheid op straat opgroeien. Diede vond het ook heftig dat de meiden hier, buiten het hockeyproject, zo weinig kans op een goede toekomst hebben. We verzamelden bij het huis van een ‘mama’ die elke zaterdag voor de hockeykinderen kookt, en kregen daar nog een drankje en namen vervolgens afscheid van Erik en de hockeykids. Achteraf in het busje bespraken Bente en Ivar hoe oneerlijk de rijkdom verdeeld is in de wereld, omdat we na ons bezoek aan Lenana ook in Nairobi gewoon langs luxe hotels en winkelcentra reden. En ze bespraken ook hoe dankbaar ze zijn voor hun huis, douche, en alle luxe waarin zij opgroeien. 

Eenmaal aangekomen bij de accommodatie in Nairobi was iedereen flink moe. Na het eten was het dan ook gauw tijd om te douchen, de tassen in te pakken en nog een paar uurtjes te gaan slapen. Vannacht vertrekken we weer naar het vliegveld en zit de reis er alweer op. Tot in Nederland!