LANGS DE MASAI EN OP NAAR KENIA

Vanochtend vroeg moesten we dan echt afscheid nemen van onze gastgezinnen en de Tanzaniaanse buddy's die ons hier zo gastvrij ontvangen hebben. En van ons mooie uitzicht op de Kilimanjaro! Na de laatste afscheidsknuffels aten we een gezamenlijk ontbijt in het eco hostel, waarna het tijd was om de tassen op het dak van de busjes te sjouwen. Erick en Simba zwaaiden ons uit en Simba sprong zelfs nog even achterop het busje, ze gaan ons zo missen dat ze nog geen afscheid wilden nemen! 

We gingen op weg naar Nairobi, en omdat we inmiddels toch allemaal wel moe zijn geworden van alle bijzondere indrukken, deden we vandaag even geen partybus met harde muziek. Maar we hoefden ons niet te vervelen, er werd gezellig gekletst en we konden heerlijk naar buiten kijken over de savanne. Onderweg naar de grensovergang sloegen we ergens van de grote weg af en hobbelden we een stukje de vlakte op naar een Masai dorp. Onze gids Emmanuel leidde ons binnen in de Masai ‘boma’ en vertelde ons alles over hoe de mensen hier leven. Dat maakte wel indruk op de leerlingen! Hij vertelde bijvoorbeeld dat ze de doornige acaciatakken gebruiken om hyena’s en luipaarden buiten te houden, omdat die anders het vee aanvallen. We hoorden ook over de taakverdeling van de mannen en vrouwen in het dorp. Het was voor de meiden wel even schrikken om te horen dat de Masai meiden van hun leeftijd vaak al uitgehuwelijkt zijn, en soms zelfs al kinderen hebben. Suus en Lars stelden allemaal goede vragen over hoe de mensen hier aan hun eten en drinken komen, en Job wilde nog weten of ze hier ook last van het Coronavirus hadden gehad. Omdat ze zo geïsoleerd leven, hebben ze dat hier gelukkig niet gehad!

Na het zien van dit dorp realiseren de leerlingen zich dat ze het bij de gastgezinnen in Arusha eigenlijk heel goed hadden. Ook binnen Tanzania zijn er grote verschillen in hoe de mensen leven! Maar wat de reizigers ook beseffen, is dat die omstandigheden hier niks hoeven te zeggen over hoe tevreden of gelukkig de mensen zijn. Ise merkte heel mooi op ‘wij hebben kennis, maar deze mensen weten veel meer’. 

Dan door naar de volgende ‘excursie’; de grensovergang. Deze keer gingen we van Tanzania weer terug Kenia in. Alle bagage moest weer van de bus af om door de scanner te gaan, maar eerst werd alles nog door een hond besnuffeld. Gelukkig was alles oké en konden we de gele boekjes laten checken, de paspoorten laten stempelen, en in de verschillende rijen gaan staan. De groep weet inmiddels al helemaal hoe het werkt en liet het geduldig over zich heen komen, ze zijn in een paar dagen al echte Afrika-kenners geworden. 

Het laatste stuk van de grens naar Nairobi maakten we nog een harde regenbui mee. Dat was wel lekker verkoelend, maar de bagage lag op het dak… De chauffeur van het ene busje had de bagage in eerste instantie niet ingepakt tegen regen, dus toen moest er snel een stop worden gemaakt. Hop, daar klommen de buschauffeurs het dak op om de tassen onder het zeil te binden. Zo gefixt, en toen konden we weer door! 

Eenmaal bij de accommodatie in Nairobi was iedereen blij verrast; we hebben een douche en een normale wc! Waar ze na een paar dagen in Tanzania al niet blij mee zijn ;) Na het diner is er nog tijd om samen spelletjes te spelen. Maar niet te lang, want morgen gaan we vroeg op voor de safari!