KIKULETWA HOTSPRINGS

Vandaag hadden we een leuk uitje op de planning staan! We gaan genieten van de Tanzaniaanse natuur, en zo’n rustige dag is bij de meeste leerlingen ook wel welkom om een beetje bij te komen van alle indrukken van de afgelopen dagen. Met twee busjes vertrokken we vanochtend naar de Kikuletwa hotsprings. Het is maar 70 kilometer, maar door de Tanzaniaanse massage-wegen doen we er ruim twee uur over. De tijd vliegt voorbij want in de busjes is het weer zingen en meedansen met de muziek. Op de achterbank vormen Job, Ivar, Tieme en Ivan de nieuwe backstreet boys, maar het hele busje gaat pas echt los op Waka Waka! Ondertussen zie je vanuit het raam het landschap aan ons voorbijtrekken. Mensen met takkenbossen op hun hoofd, levende kippen in een mand achterop de brommer en vele kinderen die bij Pien een vrolijk gegil teweegbrengen; zooo schattig! Onderweg verandert ook het landschap, het wordt steeds wat droger en we zien de eerste baobab bomen.  

Vlak bij de hotsprings bezochten we eerst nog een hangbrug bij een waterval. We liepen het laatste stuk, en we zagen dat in dit gebied nog veel mensen in lemen huizen wonen. Door het water van de rivier kunnen ze het land hier wel irrigeren waardoor er onder andere uien worden verbouwd. Vanaf de hangbrug zien we ook echte apen in het wild! Ze zijn lastig fotograferen, want die beesten zijn heel snel, maar Rixt weet toch een mooie foto te maken. Intussen worden op de hangbrug wiebelige fotoshoots gedaan. Dat moet een beetje stilletjes, want als we te veel lawaai maken komen de insecten uit hun soort bijenkorven tevoorschijn, hebben de gidsen ons verteld. Het vooruitzicht van zwermende insecten houdt de leerlingen wel rustig op die hangbrug! Ondertussen moesten onder anderen Esther, Louke en Isabel naar de wc, maar die was er daar niet. Dat werd een soort wildplas-safari waarbij er steeds één kon plassen, terwijl de andere twee de wacht hielden. 

Na ons bezoek aan de waterval aten we eerst onze lunchpakketjes op. Deze waren gemaakt door een van de YEP ondernemers die een cateringbedrijfje is gestart. Als de dozen worden opengemaakt is iedereen blij verrast, dat ziet er heerlijk uit! 

Bij de hotsprings kunnen de meeste leerlingen niet wachten om het water in te gaan. Anna en Suus twijfelden even over het zwemmen en hebben eerst even rustig geobserveerd of ze het water in wilden. Ze zijn er toch in gegaan en Suus kon met haar onderwatercamera prachtige foto's maken. Het was een warme dag dus die verfrissende duik konden we wel gebruiken. De omgeving is prachtig, blauw water midden in een jungle-achtige omgeving en er waren ook hier weer apen. Om het Tarzan-gevoel compleet te maken was er een touw waarmee je het water in kon slingeren. In het begin even oefenen, maar al snel had iedereen de smaak goed te pakken. Onder andere Isabel en  Rens, Diede, en Louke maakten zelfs salto’s van de slinger het water in, en Tieme, Job en Lars wilden dat toch ook wel proberen. Dat ging met wisselend succes, maar het leverde wel veel plezier en grappige filmpjes op! 

Je kon ook een stukje tegen de stroming in zwemmen om in een andere poel uit te komen. Toen Lieke daar zwom, was ze ervan overtuigd dat ze een krokodil voelde, maar gelukkig bleek dat een blad van een palmboom te zijn. Er zwommen wel dieren in de hotsprings, namelijk kleine knabbelvisjes die op je dode huid afkomen en je voeten een spa-behandeling geven. In het begin was dat even wennen, en er werd dan ook flink wat gegild omdat het eerste ‘hapje’ zo kietelde. Bente en Maaike hielden echter vol en genoten van een spa-behandeling van de visjes. Maar iedereen had zo zijn eigen tactiek om met de visjes om te gaan. Zo deed Lieke een poging de visjes weg te laten gaan door heel hard lala salama tegen ze te roepen, zodat ze zouden gaan slapen. En docent Esther dacht dat ze blijkbaar van oude huid houden, omdat ze haar maar niet met rust lieten. De jongens lagen gewoon niet lang genoeg stil voor de visjes om bij hun voeten te komen. Nadat die klaar waren met slingeren, trapten Tieme en Yari nog even een balletje met wat lokale jongens, tot het tijd was om weer naar de busjes te gaan. 

Toen we bij de busjes terugkwamen, bleek er nog een soort grote varaan in de bosjes te zitten, dus maakten sommige reizigers snel nog even een foto voordat we weer aan de terugweg begonnen. We hobbelden over de wegen, maar met een lekker muziekje uit de speakers, en zoveel om naar te kijken langs de weg, vloog de tijd voorbij.

Eenmaal bij ons dorp aangekomen, ging iedereen voor de laatste keer bij het gastgezin koken en eten. Morgen is al de laatste dag bij onze gastgezinnen in Tanzania, en dan sluiten we de dag af met een spetterend eindfeest. Maar we beginnen de dag vroeg, want het is morgen zondag en dan gaan we mee naar de kerk. En die begint al om 07:00 uur! Na nog wat spelletjes bij de meeting plek vanavond was het dus tijd om te gaan slapen. Op naar onze laatste dag met de buddy’s morgen!