HET LOKALE LEVEN IN HET DORP

Om half 8 vanochtend verschenen de reizigers bij de meeting plek in het dorp. Na de lange dag van gisteren had bijna iedereen heerlijk geslapen. Isabel werd vanochtend gewekt door de haan van het gastgezin, maar Jente had zelfs daar doorheen geslapen! Met een lekker ontbijt van de gastgezinnen achter de kiezen was het tijd om naar school te gaan. 

Op de school werden we weer helemaal op z’n Tanzaniaans ontvangen, ze maakten muziek en de leerlingen hadden een dans voor ons voorbereid. De groep weet inmiddels al hoe het werkt, wij moeten natuurlijk meedoen! Zo stond de hele groep aan het begin van de schooldag te swingen, en vooral Pepijn kon alle moves goed volgen! Daarna hadden de leerlingen nog speeches voorbereid over hoe hun schooldag eruitziet. Ze beginnen hier elke ochtend al om 7 uur en moeten dan klusjes doen om de school schoon en netjes te houden. Dat vonden de reizigers wel heel vroeg, dan is het op het Isendoorn nog niet zo slecht! 

Daarna was het tijd om de lessen in te gaan. We mochten een aantal klassen een lesje over Nederland geven, voorbereid door Pien, Bente, Isabel en Suus. In groepjes gingen we de klassen in en mochten onze reizigers zelf even docent spelen. Job en Nikki legden hoofd, schouders, knie en teen uit, en Lieke leerde de klas ‘Ik hou van jou’. De kaartjes met Nederlandse woorden vielen zo erg in de smaak, dat de Tanzaniaanse leerlingen ze super graag wilden houden!

Na de lessen was het tijd voor de interland: Nederland tegen Tanzania. Na het zingen van de volksliederen hebben de reizigers onder leiding van aanvoerder Tieme super fanatiek gevoetbald! Er werden mooie goals gescoord door Job, Rens, Rixt en Lars, maar de Tanzaniaanse jongeren konden er ook wat van! De wedstrijd eindigde in 4-4, maar toen moesten er natuurlijk nog beslissende penalty’s worden genomen. Lars schoot zijn penalty over, maar keeper Ivan stopte er een van het Tanzaniaanse team, waarna Youssra de winnende kon binnen schieten! Daarna kregen wij de prachtig geknutselde beker in handen, en was het tijd om samen met het schoolvoetbalteam te gaan lunchen. 

Met een volle maag van de heerlijke lunch vertrokken we naar het districtsziekenhuis van Arusha. We werden rondgeleid door een aantal artsen en verpleegkundigen om te zien hoe de gezondheidszorg hier werkt. Overal liepen zomaar kippen rond, dat leek een aantal reizigers toch niet zo steriel. De arts vertelde dat vooral de afdeling voor moeder en kind erg druk is, er worden zoveel kinderen geboren dat ze niet altijd genoeg plek hebben voor alle moeders. Onder andere Ise en Lars waren heel geïnteresseerd en stelden veel vragen. Het ziekenhuis was zo anders dan in Nederland, dat vonden de reizigers toch wel heel indrukwekkend. 

In de busjes vanaf het ziekenhuis naar de markt werd er weer flink gezongen, en Lieke deed dit zelfs in het Swahili, tot grote lol van de buddy’s. Verder hadden de reizigers het met hun buddy’s eens over al die kippen die ze hier overal zien, levend rondscharrelend op straat, of hangend aan de pootjes om klaargemaakt te worden. De lokale buddy’s waren enorm verbaasd dat onze leerlingen nog nooit een kip hadden geslacht, en helemaal niet weten hoe je dat zou moeten doen! Dat konden ze zich maar moeilijk voorstellen, want hier in het dorp doet iedereen dat zelf. 

Eenmaal aangekomen op de lokale markt was het tijd om boodschappen voor het avondeten te gaan doen. Een hele belevenis en wel wat anders dan de zaterdagmarkt in Zutphen. Gelukkig waren de buddy’s uit het gastgezin mee, want de markt stond helemaal vol met allerlei groenten en fruit die wij niet kennen. In Tanzania worden boodschappen gewoon op je hoofd gedragen, Job waagde op de markt ook een poging. Terwijl een deel van de groep uitleg kreeg bij een traditionele Masai genezer, werden onder andere Fleur en Ann door een lokale priester aangesproken die gepassioneerd vertelde over zijn liefde voor Jezus. Hij deed dit zo vol passie dat iedereen vol aandacht naar hem luisterde. Wat je allemaal niet tegenkomt op een middag in Tanzania! Iris en Diede raakten intussen maar niet uitgepraat met hun buddy over de lokale cultuur, en leerden alles over hoe de jongeren hier daten, trouwen, hoe dat zit met huwelijken tussen stammen, de bruidsschat die jongens moeten betalen, en noem maar op! Bij thuiskomst kun je hen straks alles vragen, ze worden echte experts! 

Eenmaal terug in het guesthouse was er geen stroom. We beginnen er langzaam een beetje aan te wennen dat dit in Tanzania af en toe zo is. Sommige leerlingen maakten zich wel zorgen om hun ouders en dachten dat die hun appjes wel zouden missen. Nikki vond het maar onzin die wifi-verslaving, het is voor haar wel prima zonder!  

Voordat ze konden gaan eten, moesten de meeste leerlingen nog helpen met het koken bij de gastgezinnen. Bij Lars en Ivan kregen Jurgen en Maaike direct een bordje aangeboden omdat de gastouder zo trots was op haar zonen, ze hadden goed hun best gedaan in de keuken, vertelde ze. Helaas was er geen tijd om mee te eten want alle gezinnen werden nog even bezocht die avond. Bij Yari, Ivar en Thijmen was het eten ook erg goed gelukt, Yari heeft wel 50 keer gezegd hoe lekker hij het vond, ‘in Tanzania is alles lekkerder!’. 

Na weer een mooie en indrukwekkende dag is het tijd om lekker naar bed te gaan, lala salama vanuit Tanzania!