Op pad met onze buddy's

We beginnen te wennen aan ons verblijf bij de gastgezinnen en het slapen in de hutjes gaat al veel beter. Deze morgen staat in het teken van de gezondheidszorg in Ghana. Flore en Sarah vertellen welke uitdagingen je allemaal tegen kunt komen als je hier ziek wordt en daarna krijgen we een rondleiding in de lokale kliniek. We kijken onze ogen uit! Het gaat er hier heel anders aan toe dan in Nederland. Twee verpleegkundigen staan ons te woord en laten zien wat er allemaal gebeurt. Er is onder andere een kleine bevalkamer met slechts een paar instrumenten, een ruimte waar baby’s vaccinaties krijgen en een behandelkamer. Rianne: ‘De verpleegkundigen stralen zoveel passie uit voor hun vak. De fietstocht van huis naar de kliniek kost ze iedere dag 2 uur, dat geloof je toch niet?’.

Voordat ons uitstapje gaat beginnen, moet er ook nog even gewerkt worden. We mochten meehelpen met het planten van mais. Iedereen kreeg een handje vol maiskorrels en deze stoppen we netjes in de grond. In ons dorp is het heel normaal om elkaar te helpen op het land. Met z’n allen is het zo gebeurd!

Op de cultural market in Tamale hebben we 45 minuten de tijd om souvenirs te kopen. ‘Zo lang?’ roept een reiziger meteen. Uiteindelijk is iedereen zo driftig aan het shoppen dat onze buschauffeur een paar keer hard toetert omdat de tijd om is. Noor heeft tijdens het shoppen al snel door dat alle winkeliers met elkaar samenwerken, vertelt ze later in de bus. ‘Jij bent hiernaast nog niet geweest!’ roepen ze dan. De buddy’s helpen ons om te onderhandelen over de prijs. ‘Dat ging best goed!’ zegt Jelmer.

Op naar de volgende stop: een recycling project! ‘Wauw!’ roept Margot uit als de dame van het project laat zien wat hier allemaal gemaakt wordt. Regenjassen, petten, schooltassen, je kunt het zo gek niet bedenken of het ligt voor ons. Dit initiatief stimuleert kinderen om de straat schoon te houden en geeft mensen met afstand tot de arbeidsmarkt een dagbesteding. Als kinderen 200 plastic zakjes inleveren, krijgen ze hier gratis een schooltas gemaakt van gerecyclede plastic zakjes voor terug. De schooltas is gemaakt door mensen met een beperking. Geweldig systeem!

We vertrekken samen met onze buddy’s naar Mole National Park. Tijdens de busrit bekijken we elkaars foto’s, zingen we liedjes en werken we onze reisdagboeken bij. Wanneer we eenmaal aankomen bij het hotel duiken we meteen het zwembad in. Wat een uitzicht vanuit het zwembad! Margot, Noor en Britt vertellen dat ze een prachtige kamer hebben. ‘We hebben zelfs een echte wc! Nu kan mijn moeder nooit meer zeggen dat ik verwend ben.' zegt Margot. 

Bij het avondeten wordt ons patat met kip voorgeschoteld. Waar onze reizigers direct aanvallen zitten de buddy’s met lange tanden de patat weg te werken. Nu zijn de rollen omgedraaid. Dan splitst de groep in drieën. Een deel van de groep is nog niet helemaal afgekickt van zijn telefoon en hangt de hele avond rond bij de wifispot, een deel gaat alvast op onderzoek uit naar wilde dieren en staan oog in oog met een wild zwijn, en door anderen wordt er een fanatiek potje weerwolven gespeeld met onze buddy’s. Dan is het bedtijd, want we moeten morgen vroeg op voor de safari!