DE ONTMOETING MET DE BUDDY'S!
Vanochtend werden we wakker in het trainingscentrum. De meesten van ons hadden een stuk beter geslapen dan gisteren, er waren namelijk geen hanen of luide muziek vannacht. Wel viel de stroom uit en was het kraanwater op, dat is hier in Ghana heel normaal, maar voor ons even wennen. Omdat de droge tijd hier is begonnen, moet water worden bijgevuld door grote watervrachtwagens.
Na het ontbijt was het tijd voor de taal- en cultuurles van Jasper. Hij wist ons alles te vertellen over de geschiedenis, politiek, cultuur en vele talen van Ghana. Hij leerde ons zelfs al een paar belangrijke woordjes. Zo groet je elkaar 's ochtends met ‘anshuma’. Het antwoord hierop is altijd ‘awoo’. Odile stelde Jasper op de proef en vroeg of hij tot 10 kan tellen in de lokale taal Gonja, maar dat lukte hem niet! Verder vertelde Jasper ons dat in Ghana iedereen gelovig is. Zij zullen het dus raar vinden als iemand zegt dat die helemaal niet in een God gelooft. Stijn vroeg zich af of je dit wel kan bespreken, dat kan zeker volgens Jasper, want zo kunnen we juist over elkaar leren. Famke vond het super interessant en stelde veel vragen, zodat zij goed voorbereid naar het gastgezin gaat.
Na de taal- en cultuurles was het dan eindelijk zo ver! De buddy’s waren naar het trainingscentrum gekomen en we konden elkaar gaan ontmoeten. Met een balspel begonnen we om de namen te leren kennen. Dat is toch wel heel lastig met zo veel nieuwe namen! Daarna werd bekend wie bij welke buddy hoort en zijn we elkaar in groepjes beter gaan leren kennen. Binnen de kortste keren toverde Lisanne een voetbal tevoorschijn en begon een potje voetbal. Andere groepjes bleven liever binnen om kaartspelletjes te spelen. Samen met de buddy’s aten we een lekkere lunch: redred, een Ghanese maaltijd bestaande uit een tomaten- en bonensaus met gebakken banaan.
Toen was het tijd om samen met onze buddy’s op pad te gaan. Dit keer stapten we niet de bus in, maar gingen we in yellow yellows (een soort tuc tuc) naar een culturele markt waar ze allerlei leuke souvenirtjes hadden. Met volle tassen vertrokken we vervolgens naar een andere markt, waar we met onze buddy’s boodschappen gingen doen voor het avondeten van morgen. We kunnen jullie wel vertellen: zo’n markt is nogal anders dan de markt in Nederland! Waar Sem druk was om met zijn buddy de ingrediënten te verzamelen, was Pepijn vooral bezig om zo veel mogelijk foto’s te maken. Uiteindelijk slaagde iedereen erin om alle ingrediënten te verzamelen.
Met volle tassen vertrokken we naar Fufulso: het dorp van onze gastgezinnen waar we de komende nachten verblijven. Toen we de bus uitstapten kwamen er meteen tientallen kinderen naar ons toe. Wat een welkom! We brachten onze backpacks naar het gastgezin en aten gezamenlijk een rijstmaaltijd in het dorp. Nadat Jur weer voor DJ had gespeeld en er lekker gedanst werd bij de muziekbox, was het tijd om te gaan slapen bij het gastgezin. Dat is toch wel even spannend! De jongens moesten vroeg hun bed in, want zij werden door hun buddy’s uitgenodigd om om 5 uur in de ochtend mee te gaan hardlopen! We zullen morgen zien wat hiervan komt. Stijn, Finn en hun buddy gingen met reisbegeleiders Lonneke en Sarah op pad om alle gastgezinnen te bezoeken. ‘Anula!’ (goedenavond) zeiden we overal. Finn en Stijn hadden er toch wel respect voor dat mensen hier zo basic kunnen leven. Toen het rondje voorbij was, kropen ook zij hun bed in. Morgen gaan we het dorp verder verkennen!