EEN INDRUKWEKKENDE EERSTE DAG

Gisteren was het dan eindelijk zover: we vertrokken naar Ghana! Ondanks files kwam de bus netjes op tijd aan op Brussel Airport, waar Lonneke en Sarah de groep al stonden op te wachten. De vlucht verliep soepel, al waren de meesten er na 7 uur vliegen ook wel klaar mee. Eenmaal buiten was onze eerste reactie: ‘Wat is het warm!’ Dat het in Nederland blijkbaar heeft gesneeuwd is nu lastig voor te stellen. 

In twee busjes werden we naar ons hostel gebracht Jur, Saar, Eline v/d S en Rosalie begonnen meteen Nederlandse hitjes te zingen terwijl de rest de eerste indrukken in zich opnam. Eenmaal in het hostel kwam de bbq geur ons tegemoet. Er werden kipspiesjes en tofu met jollof, een Ghanees rijstgerecht voor ons gemaakt. Het was toch wel wat pittiger dan onze reiziger thuis gewend zijn! Na het eten lagen Sem, Pepijn en Milan al snel in het zwembad en dat werden er steeds meer. Milan spetterde per ongeluk de reisbegeleiders helemaal nat. Na een warme eerste avond was het heerlijk om in slaap te vallen in onze kamers met airco.

Vanochtend werden we uitgerust wakker, althans, sommigen van ons waren al uren wakker door geluiden zoals een kraaiende haan en luide muziek. Er stond een heerlijk ontbijt voor ons klaar met vers fruit, pannenkoeken en noem maar op! Na het ontbijt kwam Abigail van de NGO AMO programme ons wat vertellen over hoe zij bijdragen aan het verbeteren van het Ghanese onderwijs. Zij maken allerlei interactieve en duurzame lesmaterialen, waardoor kinderen op een leuke manier kunnen leren. Eline S meldde zich meteen als vrijwilliger toen er een puzzel opgelost moest worden. 

Daarna kwam Cyprus ons vertellen over de electronica en kleding dump waar we een rondleiding zouden krijgen. Hij vertelde dat kleding en elektronische apparaten die we in Nederland doneren vaak op deze dump eindigen omdat ze niet meer bruikbaar zijn. Daarna vertrokken we met z’n allen richting de dump. Onderweg in het busje naar de dump waren we onder de indruk van wat mensen allemaal wel niet op hun hoofd dragen. Chiara en Jasmijn waren al technieken aan het bespreken: eerst een doek en dan pas de mand. 

Eenmaal op de dump, terwijl we op een grote berg afvalkleding liepen, schoof Saar haar schoen helemaal weg in het vuil. Al snel schoot een Ghanees haar te hulp, hij maakte zelfs haar schoen weer schoon! Een andere Ghanees wilde Milan graag ontmoeten en wilde wel zaken met hem doen. Na afloop van deze indrukwekkende rondleiding was er veel om te bespreken. Yara en Bo vonden het heel indrukwekkend dat er hele jonge kinderen op de dump werken en dat de mensen er maar €2,5 per dag verdienen, terwijl ze zulk zwaar werk doen!

Daarna was het alweer tijd om Accra te verlaten en naar Tamale te vliegen. In het kleine vliegtuig paste onze groep maar net. Maar 8 andere mensen konden mee, verder zat alleen onze groep in het vliegtuig. 

Op het vliegveld in Tamale stonden onze lokale gids Jasper en zijn vrouw Mary ons al op te wachten. Jasper bracht ons in een grote bus naar onze overnachtingsplek. Daar kregen we heerlijke spaghetti en brachten we de avond wifi-loos door. Dan maar spelletjes spelen! Saar leerde een van de kinderen van de kok een potje weerwolven, Pepijn ging met het jongetje balgooien en Eline S maakte mooie Disneytekeningen met het meisje. Ook zonder wifi hoeven wij ons hier dus zeker niet te vervelen! Morgen staan er weer een hoop nieuwe avonturen op ons te wachten, want dan ontmoeten we onze gastgezinnen!