EEN ENERGIEKE DAG!

De vierde dag van ons avontuur is aangebroken! De reizigers maakten zich na het ontbijt klaar om de hele dag op pad te gaan om lokale ondernemers te ontmoeten. Om 08:00 uur zaten alle reizigers klaar om van David meer te horen over YEP (Young Entrepreneurs Program). David werd hierin ondersteund door Erick, Naomi en Zeynep, jongeren die een eigen onderneming zijn gestart met hulp van YEP. Erick heeft zijn eigen hostel, hij vertelde dat hij via YEP een microkrediet heeft ontvangen. Daarnaast kreeg hij lessen in onder andere management, planning en marketing. Selina was benieuwd waarom Erick een hostel is begonnen. Erick vertelde dat hij een bachelor en master in toerisme heeft gehaald en dat toerisme zijn passie is. Na Erick was het de beurt aan Naomi en Zeynep. Naomi produceert haar eigen honing en Zeynep maakt kunst. Zeynep gebruikt onder andere plastic en oude autobanden zodat er zo min mogelijk verspild wordt, erg duurzaam! Sem, Lotte en Marit stelden een aantal goede vragen aan de ondernemers. Na de informatieve uitleg en inspirerende woorden werd het tijd om naar het Greenhouse te gaan.

Aangekomen bij het Greenhouse werden de reizigers in drie groepen verdeeld. Na elkaar konden de groepen een kijkje nemen in de kas. Ondernemer Emmanuel vertelde uitgebreid over zijn eigen bedrijf en wat hij in de kas allemaal verbouwd. Sem stelde opnieuw veel vragen en weet nu dat er zo’n 300 komkommers per oogst uit de kas komen. Joppe was daarnaast erg benieuwd waarom er zwarte touwen opgeknoopt hingen in de kas. Emanuel vertelde dat de touwen worden gebruikt om de planten aan vast te binden, zodat ze recht omhoog groeien. Terwijl één groep steeds een kijkje kon nemen in de kas, waren de andere reizigers druk bezig met het mooie uitzicht. Marit en Chemène maakten foto’s van het mooie uitzicht en gingen samen op de foto voor berg Meru, de op-een-na hoogste berg van Tanzania. Iris genoot van wat rust in de avocado boom, dit was wel een erg unieke ‘chillplek’! Daniëlle, Emily, Jade en Norah hielpen elkaar met insmeren, omdat de zon wel erg hard scheen. Emmy merkte verder nog op dat de mensen hier hun koe ‘uitlaten’. Er liep namelijk een man voorbij met een koe aan een lijntje.

Nadat alle groepen een kijkje hadden genomen in de stal, werd het tijd om door te lopen naar het stukje grond met mais van Emmanuel. Emmanuel vertelde dat binnen 100 dagen een mais klaar is voor de oogst. De maiskolven die nu op het land stonden, waren ongeveer 80 dagen oud. Maar dit weerhield Max, Lennart en Sem er niet van om even te proeven. Het viel niet tegen en het was zoeter dan ze hadden verwacht! Na het proeven en de uitleg, hielpen de reizigers met onkruid wieden. Het verschil tussen mais en onkruid was voor Emmy en Zoë soms lastig zien, maar gelukkig hebben ze de maisplantjes laten zitten. Selina deelde na het harde werk haar vochtige doekjes uit, zodat iedereen even de handen kon schoonmaken voordat er opnieuw werd ingesmeerd.

Nadat de reizigers Emmanuel hadden bedankt liepen we weer richting de weg. Daar stonden zo’n 50 boda’s boda’s ons op te wachten! Iedereen mocht een eigen chauffeur uitkiezen en al snel zat iedereen met een helm achterop. Iris vond het begin van de rit erg spannend. Maar achteraf was het gelukkig een super leuke ervaring! Eenmaal aangekomen bij de koffieplantage kregen de reizigers uitleg over het koffieproces van de broers die deze koffieplantage beheren. Ook de broers zijn opgeleid vanuit YEP. Tijdens het verhaal waren Heleen en Rose erg verbaasd dat er in Indonesië koffie bestaat die gemaakt wordt van de poep van een kat. Dat klonk nu niet echt smakelijk. Na de uitleg wandelden de reisgroep de koffieplantage op om zelf koffie te maken. We begonnen met het plukken van de rode bonen. Vervolgens moesten we de bonen pellen. Hiervoor werd een draaimolen gebruikt, onder andere Daan mocht een draai aan de molen geven. De goede bonen namen we uiteindelijk mee en konden we gaan branden. Heleen, Marit, Joppe en Chemène draaiden snel met een spatel door de pan met bonen heen, zodat deze niet konden aanbranden. Vervolgens mochten de reizigers helpen met het planten van nieuwe koffieplanten. Lotte heeft haar plant zelfs de naam Jasper gegeven. Puck noemde haar planten Bert en Bo. Daarna was het tijd voor een korte lunchpauze. Er werd heerlijk gesmuld van de fantastische lunch die voor de reizigers was bereid. Met volle magen konden de reizigers door met het maken van de koffie. De gedroogde bonen werden met veel zang gemalen. Meerdere reizigers mochten zelf dit kunstje uitproberen door hard met een grote stok de bonen fijn te malen. Uiteindelijk mocht de hele groep genieten van het eigen gemaakte heerlijke kopje koffie!

Na deze leerzame ochtend en middag was het tijd voor wat meer avontuur. De weg terug naar het dorp moesten we namelijk te voet afleggen. We begonnen de tocht met een steil pad omhoog. De weg vervolgde zich naar beneden en we kwamen uit bij een rivier. De schoenen moesten uit om de overtocht naar de andere kant te kunnen volbrengen. De rivier was erg glad, maar langzaamlopend lukte het iedereen om heelhuids de overkant te bereiken. Gelukkig was het daarna nog maar 5 minuutjes lopen naar het verzamelpunt. Na een korte briefing over het avondprogramma en het programma van morgen, mochten de reizigers weer terug naar hun gastgezin. Lotte en Grace waren wel toe aan een verfrissende douche na deze warme dag. Samen met mevrouw Wagenaar vulden ze een emmer met warm water, waarin ze heerlijk hun haren hebben gewassen. Een echte ervaring! Max en Joppe waren ondertussen al begonnen met koken in hun gastgezin, maar dit bleek een moeilijk recept te zijn en duurde wat langer dan ze verwacht hadden.

Na het eten hadden de reizigers tijd om de act voor het eindfeest voor te bereiden en elkaar nog wat beter te leren kennen. Een grote groep kwam bijeen bij het verzamelpunt voor een gezellig gesprek of een spelletje. Milan vertelde dat hij erg lang aan tafel heeft gezeten bij zijn familie en dat zijn mama maar eten bleef opscheppen! Met zijn familie heeft hij een weddenschap hoeveel hij gaat afvallen tijdens de reis vanwege het Tanzaniaanse eten, maar hij verwacht dat hij eerder een paar kilo’s aankomt in plaats van afvalt met de hoeveelheid eten die hij hier krijgt van zijn gastgezin!

Na een gezellige avond werd het weer tijd om naar bed te gaan. Morgen gaan we naar de kliniek en naar de hotsprings. Hier kijken de reizigers erg naar uit!