OP NAAR DE GASTGEZINNEN

Vanochtend was het lekker wakker worden; dit keer geen regen maar zon! Voor Pol en Saria was het extra leuk wakker worden, want zij waren jarig vandaag! Er stonden dan ook 2 grote taarten bij het ontbijt. Dat ging er bij de reizigers wel in. Na het ontbijt moesten we al onze spullen pakken. Voordat we naar onze gastgezinnen vertrokken, was het eerst tijd om naar de kerk te gaan! We gingen naar een kerk van de Pinkstergemeenschap. Deze zondag was er een extra bijzondere dienst voor moederdag. De dames hoefden vandaag niks te doen, het was de beurt aan de mannen om de dienst te leiden en om te zingen.

Toen was het tijd om naar de binnenlanden te vertrekken. Onderweg stopten we nog even bij een supermarkt, want de snacks van de reizigers waren bijna op en in de jungle hebben ze geen supermarkten. 

Onderweg zagen we de gevolgen van (illegale) houtkap en goudwinning. We zagen dat er stukken bos gekapt zijn en we zagen trucks vol met hout langsrijden. Euritha vertelde ons dat Suriname een van de rijkste landen van de wereld is als het gaat om grondstoffen. Maar aan de andere kant heeft Suriname veel schulden. Het was een lange rit, maar iedereen vermaakte zich prima! De meiden kletsten aan één stuk door en Tijmen en Mika deden een topografie spelletje. Toen de weg ophield, stapten we over op de korjaal: een grote houten kano. Met overal oerwoud om ons heen en de zon op onze bol vaarden we 1,5 uur het binnenland in. Tijdens deze rit vertelden Jip, Tijmen en Mika dat ze nog nooit zulke mooie natuur hadden gezien! 

Toen was het dan zover: we kwamen aan in Gunsi, het dorp van onze gastgezinnen. We werden meteen goed ontvangen door de mensen uit het dorp. We maakten een treintje om alle spullen uit de boot te tillen. Kaj kreeg de allerzwaarste doos in zijn handen en zakte bijna op de grond. We kregen een heerlijk welkomstdrankje: kokosnootsap! Levi dronk er zelfs vijf leeg. Madelief was niet zo’n fan van het sap. We speelden een balspel om de namen van de mensen uit het dorp te leren en daarna werden de reizigers gekoppeld aan een gastgezin. Het kennismaken liep bij de ene wat soepeler dan bij de ander. De oudere mensen spreken niet allemaal even goed Nederlands, zij spreken Saramacaans. Pol en Tibbe gingen meteen aan de slag met het oefenen van wat Saramacaanse zinnen. De moeders uit het gastgezin lieten de reizigers hun nieuwe huis zien. Het ene huis was een stukje groter dan de andere. Toen de hangmatten met klamboes waren opgehangen, was het tijd om te gaan douchen in de rivier. Met z’n allen douchen is heel gezellig! Na het douchen aten we gezamenlijk cassavesoep als diner en na al deze indrukken was het tijd om naar bed te gaan. De eerste nacht in een hangmat! Jullie horen morgen hoe dat is bevallen.