TERUG IN HET VERLEDEN EN EEN DUIK IN DE ZEE

We werden vanmorgen wakker in ons inmiddels vertrouwde guesthouse in Accra. Iedereen had heerlijk geslapen, wat ook wel te verwachten was met de vermoeidheid van gisteren. Wederom moesten alle spullen gelijk weer ingepakt worden, want we vertrokken vandaag naar Ko-Sa beach. Maar voordat we konden vertrekken, moest er natuurlijk eerst luidkeels gezongen worden! We hadden vandaag namelijk een jarige jet, Fleur! Gelukkig was het heerlijke ontbijt bij Somewhere Nice een perfect verjaardagsontbijtje.

Ko-Sa beach is best een stukje rijden, dus na het ontbijt moesten we direct vertrekken. In de bus werd eerst nog wat verder bijgeslapen, maar uiteindelijk werden achterin ook veel gezellige spelletjes gespeeld. We reden eerst naar Fort Elmina, dit oude slavenfort was een belangrijke basis voor de slavenhandel toentertijd. Vanuit hier werden slaven naar de verschillende plantages over de hele wereld verscheept. We werden rondgeleid door het fort, door de kerkers, gouverneurskamers en 'the gate of no return'. Het was soms lastig voor de reizigers om helemaal in te zien hoe dat dan echt ging in die omstandigheden. Zo werd verteld dat de mannen in de kerker water moesten drinken dat door een gat uit het plafond naar beneden gegoten werd. Toen gevraagd werd hoe de mannen die in de hoeken stonden dan moesten drinken, en Koen antwoordde "Met open mond eronder staan" wist de gids goed uit te leggen dat dat helaas niet zo makkelijk was. In de kerkers gold letterlijk 'survival of the fittest'. Om het ons wat beter voor te kunnen stellen, vertelde de gids over een van de straffen die gegeven werd aan de vrouwelijke slaven, namelijk om de hele dag rond te lopen met een zware kanonskogel van wel 25 kilo. Koen en Hannah mochten het even proberen en dat was inderdaad loodzwaar! 

We leerden ook over het aandeel van Nederland, wij hebben namelijk het langst de controle over Fort Elmina gehad. Voor Luna kwam het besef dat Nederlanders dus verantwoordelijk waren voor wat hier is gebeurd best hard aan. Maar wat voor velen een raadsel was: als ze geld verdienden aan de slaven, waarom behandelden ze ze dan zo slecht? Toen Leonore de vraag stelde, bleek dat deze vraag bij velen door het hoofd ging. Er waren twee antwoorden op de vraag. Ten eerste hadden de slavenhandelaren een verzekering op het leven van de slaven. Dus ging er een dood? Dan kregen ze daar gewoon geld voor. Ten tweede, zoals eerder benoemd, het was survival of the fittest, het leven op de plantages was nog veel zwaarder dan hier op het fort. Het was daarom belangrijk dat alleen de sterkste mensen doorgingen. Hannah vond het allemaal reuze interessant, ze stelde veel goede vragen en heeft in elk kiertje gekeken. Er was nog een groep Nederlanders aanwezig die de tour gingen doen uit interesse naar hun eigen Afrikaanse roots. Hannah heeft na afloop nog even met ze gekletst over de impact die het bezoek op haar heeft gehad.

Na dit indrukwekkende bezoek gingen we door naar Ko-Sa beach, iets waar veel reizigers flink naar uit hadden keken. Hier zitten we namelijk lekker aan zee. Eenmaal aangekomen ging iedereen zich even omkleden in de kamers en gelijk door naar de zee! Lekker even plonsen in het water en genieten van de golven. Amber merkte op dat de stroming hier best wel sterk is en volgde, zeer verstandig, het advies op om maar niet zover het water in te gaan. Voor we het wisten lag er een hele groep lekker in het water. Dit was echt even lekker, er werden de nodige foto’s gemaakt, gerelaxt in de hangmatten en vooral even lekker afgekoeld na alle warmte hier in Ghana.

Na een lekkere rustige middag, eten we met zijn allen, zingen we nogmaals luidkeels voor Fleur en is het tijd voor spelletjes en een hoop gezelligheid onder het genot van een welverdiende cocktail. Suzanne mocht zelfs achter de bar helpen met cocktails shaken! Een heerlijke laatste avond! Morgenochtend hebben we nog even tijd om te genieten van deze plek voor we terug gaan richting Accra om weer op het vliegtuig naar huis te stappen.