SAFARI EN AFSCHEIDSFEEST

Vanochtend was het dan eindelijk tijd voor de safari! Al om half zeven ’s ochtends stond de eerste groep klaar om in de jeeps te stappen! De tweede groep kon eerst rustig genieten van een lekker ontbijtje, met het prachtige uitzicht op het natuurpark natuurlijk! Toen de eerste groep terugkwam met allemaal lachende gezichten, kon de tweede groep vertrekken! Allebei de groepen hebben een geweldige safari gehad! 

We verdeelden ons over de jeeps en na nog geen 5 minuutjes rijden kwamen we de eerste beesten al tegen! Er stonden allemaal wrattenzwijntjes te grazen en even verderop zagen we bavianen met baby’s! Toen we doorreden volgden nog meer verschillende aapjes. Toen zetten de drivers ineens de jeeps stil. Tijd om uit te stappen en de bush in te lopen en daar vonden we een grote olifant! We stonden op 20 meter afstand te kijken hoe hij stond te eten en modder op zichzelf gooide. De Ghanese jongeren leken het iets minder spannend te vinden om zo dichtbij te staan dan onze reizigers, zij liepen telkens en stukje verder naar voren om selfies en video's te maken met de olifant. Nadat er eerst een heleboel foto’s waren gemaakt, hadden de reizigers ook wel wat vragen voor de rangers. Elvira wilde bijvoorbeeld weten hoe deze olifant een van zijn slagtanden kon zijn kwijtgeraakt en anderen waren wel benieuwd of de rangers de olifanten in het park kunnen herkennen. Hoe dan ook was het een heel indrukwekkende ervaring! Zo mooi dat ze er bijna van moesten huilen, aldus Ella en Luna!

Na het spotten van de olifant hebben we nog veel andere dieren gezien, waaronder allemaal antilopen, een waterbok, een grote neushoornvogel en een grote varaan. De ranger vertelde dat de Ghanezen die graag eten, waarop onze buddy’s instemmend riepen hoe lekker die wel niet zijn! Maar Amber, Luna, Jip en Ella moesten er toch echt niet aan denken om zo’n varaan op te eten. Er werd volop genoten van de mooie natuur, de bijzondere dieren en ook van gewoon heerlijk met de haren in de koele wind op de jeep zitten. Wat een avontuur! 

Na de safari was er nog even tijd om te relaxen aan het zwembad en te genieten van het mooie uitzicht. En van de wifi bij het hotel werd ook nog even flink gebruik gemaakt! We lunchten nog samen, waarbij iedereen deze keer iets anders dan rijst, yam of bonen had uitgekozen. Pizza’s, burgers, sandwiches, het was een waar feestmaal! 

Toen was het tijd om terug naar Fufulso te gaan, maar niet voordat onder andere Karlijn met buddy Aisha nog een paar leuke foto’s namen samen. De tijd met onze Ghanese vrienden zit er alweer bijna op! We stapten in de bus en spotten nog een laatste antilope op de weg terwijl we het park uitrijden. De vermoeidheid is inmiddels ook wel een beetje toegeslagen en tijdens de rit deden er een aantal een heerlijk dutje. Maar dat was snel voorbij toen hét liedje van de reis aanging op de speakers: It’s too late! Sinds Karlijn, Hannah en Fleur de eerste avond het dansje op dit liedje hebben geleerd, is het als een lopend vuurtje door de groep gegaan en nu danst iedereen het vrolijk mee! Dat liedje was de opmaat naar nog wat heerlijk zingen en dansen achterin de bus, die liepen alvast vooruit op het feest van vanavond! 

Eenmaal terug in Fufulso was het tijd om naar de gastgezinnen te gaan, even op te frissen en de spullen te pakken. Om zes uur kwam iedereen terug bij de school voor het feest, waarvoor sommige buddy’s duidelijk hun mooiste outfit hadden aangetrokken! We begonnen de avond met een quiz tussen de buddygroepjes, voorbereid door Joke en Mare. De groepjes moesten bedenken wie er in de Ghanese hitte ging hardlopen, welk groepje het best had onderhandeld tijdens de marktopdracht en hoe de varaan heette die zo’n lekkernij is voor de Ghanezen. Er werd druk overlegd, Senna kreeg nog bijna strafpunten voor in discussie gaan met de scheidsrechters, maar uiteindelijk bleken de bonuspunten voor beste teamnaam de doorslaggevende factor voor de winst te zijn. Het groepje van Lois, Lisa en buddy Nimah won met de teamnaam ‘KANA’ wat familie betekent in het Gonja. 

Na de quiz werd er al even gedanst en toen het eten kwam, bleken er geen lepels mee te zijn gekomen. Maar geen paniek, we zijn intussen goed genoeg ingeburgerd dat we het eten zo met onze handen opaten! Toen het diner voorbij was, namen we een moment om alle mensen uit het dorp te bedanken voor hun enorme gastvrijheid en alles wat ze voor ons gedaan hebben. De groep liet hun dankbaarheid duidelijk merken door keihard te klappen en te joelen en voor gids Jasper werd zelfs hard gezongen!

Toen alle officiële bedankjes voorbij waren, kon het feest eindelijk écht losbarstten! De speaker ging naar buiten, de lampen aan en we begonnen natuurlijk met het dansje wat inmiddels iedereen kent! Daarna kwamen wat Nederlandse kinderhits voorbi en enkele Afrikaanse hits. Er werd al volop gedanst. Wat later dan gepland, maar ook daar zijn we inmiddels aan gewend geraakt, kwamen dan ook eindelijk de lokale drummers en dansers! De drummers begonnen en binnen een grote kring begonnen de vrouwen aan hun dans. Wij keken even af, maar al gauw stonden de dames in de rij om mee te doen! Suus, Juliët, Senna, Indy en Hannah waren niet bang om het als een van de eersten te proberen en uiteindelijk deed ongeveer iedereen mee. Het ritme van de Ghanese vrouwen hebben we niet, maar het was ontzettend leuk hoe de groep meedeed! Koen deed eerst nog niet mee met deze vrouwendans, maar kwam opeens terug met twee Ghanese jongens, helemaal in een lokaal dansshirt gehesen! Toen was hij natuurlijk niet meer te houden, en als enige mannen dansten de drie heren volop mee. Wat een feestje kunnen ze hier bouwen met enkel een paar drums!

Het was een geweldige afscheidsavond waar zowel de Nederlanders als de Ghanezen hopelijk nog lang van kunnen nagenieten. Na een douche om al het zweet van het dansen af te wassen, gaan we nu snel naar bed. Morgenochtend vertrekken we vroeg uit het dorp en vliegen we terug naar het zuiden!