AFSCHEID VAN ONZE GASTGEZINNEN EN DE REIS NAAR KO-SA BEACH

 

Vanochtend was het helaas zo ver; tijd om afscheid te nemen van onze Ghanese buddy’s en gastgezinnen. Met alle matrassen, kussens en tassen kwamen de reizigers samen met hun buddy naar onze bus om de boel in te laden. Alleen Myrthe en Riechelle hadden hun matrassen niet mee, omdat zij deze hadden overgekocht om bij hun gastgezin achter te kunnen laten. Nu kan hun buddy Ruhia ’s nachts ook lekker zacht slapen op een matras in plaats van op de harde vloer. Toen alle spullen waren ingeladen moest er toch echt gedag worden gezegd. Er werd stevig geknuffeld, er werden nummers uitgewisseld en de laatste foto’s werden gemaakt. Natuurlijk werd er hier en daar ook een traan gelaten. Zelfs reisbegeleiders Anne en Eveline hadden moeite om het droog te houden! Koen en Mike namen afscheid van buddy en nieuwe vriend Paul, en even verderop gaven Riechelle en een groepje Ghanese buddy’s elkaar een grote groepsknuffel. Lisa nam ook afscheid van de dochter van contactpersoon Jasper, met wie zij de afgelopen dagen ook veel tijd had doorgebracht. Het was mooi om te zien dat er in zo'n korte tijd, zulke mooie vriendschappen zijn opgebouwd. Terwijl we langzaam het dorp uitreden, werden we uitgezwaaid door de buddy’s. Ons verblijf in het dorp was een ervaring om nóóit te vergeten!


Eenmaal op het vliegveld van Tamale verliep alles gelukkig een stuk soepeler dan op de heenweg. We waren allemaal zo ingecheckt en konden nog even rustig zitten voordat we zouden boarden. Op het vliegveld stond een box om geld in te zamelen voor onderzoek naar borstkanker, omdat oktober de actiemaand is tegen deze ziekte. Koen vond dit zo’n goed doel, dat hij nog wat geld doneerde. 


Rond 12 uur kwamen we weer aan op Accra airport. Twee busjes en één auto stonden ons buiten al op te wachten. Toen de backpacks het dak op werden getild, stonden de meesten toch wel even gespannen te kijken. Het zou je maar gebeuren, dat je backpack van het dak af vliegt! De grootste bus zat vol met een aantal meiden + Arne om van deze lange rit een leuk feestje te maken. Elize pakte meteen de box en slingerde de muziek aan. Ook een beetje met de hoop dat de chauffeur lekker mee zou gaan doen, maar helaas viel dat tegen. Verschillende Nederlandse hits passeerden de revue. Zo ook het nummer ‘Uit elkaar’ van Yes-R, de favoriete song van Sara en Yara. Iedereen zong uit volle borst mee. Toen daarna ook nog de lunch werd verdeeld, kon het feest al helemaal niet meer stuk! De donuts smaakte naar oliebollen, precies waar Fleur zin in had! 


Onderweg was er daarnaast ook van alles te beleven. Bij elk stoplicht probeerden verschillende mensen hun producten te verkopen. Zo werd Amy B bijna overgehaald om een Ghanese landkaart te kopen. Verder was na ons eerdere bezoek aan Accra al duidelijk dat het verschil tussen arm en rijk heel groot is. Ook voor Amy S kwam dit weer even binnen, ze kon zich niet voorstellen dat onze buddy’s in het noorden in zulke kleine hutjes slapen. Ook het verkeer maakte indruk op de dames. Zo concludeerden Fleur, Rosanne en Amy S dat de mensen hier waarschijnlijk 70% van de tijd rechts rijden en de rest van de tijd op de andere weghelft rijden om mensen in te halen. Toen we dachten dat de lange reis er bijna op zat en we nog maar een klein hobbelweggetje te gaan hadden, gebeurde het onwaarschijnlijke… De bus viel uit! Elize, Rosanne, Ilana, Linde, Sara, Arne, Sacha, Fenna, Kiki, Michelle, Amy Ivana, Yara, Anouk, Joleine, Fleur, Amber L, Isabella en Anne FA zaten ineens in een donkere bus! Gelukkig kwamen er al snel vanuit alle kanten dorpelingen om te helpen. Wat bleek, de accuschroeven zaten niet strak genoeg aangedraaid. Gelukkig konden we na 10 minuten weer onze weg vervolgen naar Ko-Sa Beach!


De anderen hadden gelukkig een iets voortvarendere reis gehad. In de auto werden lekker wat dutjes gedaan, en in het andere busje stond de muziek ook lekker aan. Nica, Donna en Amy B hebben zich een tijd vermaakt met het oefenen van tongbrekers. Ook werd er teruggeblikt op de reis tot nu toe. Volgens Donna was elke dag een erg leuke dag geweest! In de schemer, op het laatste stukje voor we bij onze bestemming aankwamen, werd er in de bus uit volle borst meegezongen met 'Het is een nacht' van Guus Meeuwis. Niet veel later arriveerde de groep bij Ko-Sa Beach! We liepen allemaal snel richting de zee om deze mooie plek te bekijken. Toen ook het andere deel van de groep na hun autopech was aangekomen konden we lekker buiten aan tafel voor ons avondeten. Toen iedereen voldaan was werden de kamers verdeeld en kon iedereen lekker zijn gang gaan. Morgenochtend staan we vroeg op, om samen vanaf het strand de zonsopgang te bekijken!