TRASHY BAGS PROJECT EN OP NAAR TAMALE!

Na nog een spontane poolparty gisteravond heeft iedereen vannacht weer lekker geslapen in het hostel. Net als gister stonden Rosanne, Ilana en Elize weer als eerste bij het ontbijt. Terwijl de rest van de groep ook de eetruimte binnen druppelden, vertelde Elize aan andere Nederlandse gasten wat voor gave dingen wij nog allemaal gaan doen op onze reis. Toen iedereen het lekkere ontbijt weer op had, was het tijd om onze tassen te pakken om naar het Trashy Bags recycling project te gaan! Eva vroeg nog even aan reisbegeleiders Anne en Eveline of zij het eerste grappige reisverslag ook al hadden gelezen. Éen keer raden wie het reisverslag schrijven!

Onderweg naar Trashy Bags werd er een lekker muziekje opgezet in de bussen. Nummers als Beautiful Girls en Bumpy Ride (toepasselijk!) passeerden de revue. Met Baby van Justin Bieber werd natuurlijk het allerhardst meegezongen, zelfs door de docenten! Bij het Trashy Bags project werden we hartelijk ontvangen door Elvis, van wie wij als eerste een rondleiding kregen door het gebouw. Het Trashy Bags recycling project vermaakt plastic afval zoals waterzakjes, waar hier in Ghana veel water uit wordt gedronken, en oud zeil van billboards tot de mooiste tassen en kleden. Na de uitleg van Elvis was het tijd om zelf onze handen uit de mouwen te steken! De groep werd opgedeeld en iedereen mocht helpen bij één van de onderdelen van het proces. Het ene groepje begon met het vouwen van plastic zakjes, andere groepen hielpen met het opknippen van een groot billboard zeil in repen en vierkanten, en de “finishers” zorgden dat alle losse draadjes van de tassen geknipt werden. Klaar om gebruikt te worden! Bij het uitknippen van vierkanten uit het zeil vroeg Sidney voor de zekerheid nog even of ze echt recht moest knippen. In een andere ruimte wilde Karsten zo enthousiast een vraag stellen aan de naaister dat zijn stoel het spontaan begaf! Gelukkig kon iedereen er om lachen. Na een half uurtje werk hadden de meesten het wel gezien. Toen kwam wel even het besef dat de mensen die hier werken dit élke dag doen! Nadat het winkeltje met de mooie tassen was leeggekocht en we afscheid hadden genomen van Elvis, was het tijd om richting het vliegveld te vertrekken voor onze vlucht naar Tamale! 

Eenmaal op het vliegveld van Accra was het duidelijk dat het niet vaak voorkomt dat er zo’n grote groep reizigers tegelijk incheckt. Met wat gepuzzel konden we uiteindelijk allemaal inchecken, en nadat hij even had gepeild of Elize al een man had, begeleidde één van de medewerkers ons hoogstpersoonlijk naar de gate! Er werd bij security nog verbaasd opgekeken van de elektrische tandenborstel van Mike; die had hij nog nooit gezien! Nadat iedereen lekker wat te drinken had gehaald en Michelle en Fleur nog wat gerekt en gestrekt hadden, mochten we boarden. Die vreugd was echter maar van korte duur, want toen we allemaal helemaal klaar zaten en Tom, Amy S en Joleine zich hadden voorbereid op hun taak als Exit-rij passagier, bleek dat er technische problemen waren met het vliegtuig. We moesten allemaal weer terug naar de gate totdat het probleem was opgelost. Gelukkig duurde dit niet lang, en konden we na een klein uurtje in een nieuw toestel alsnog de lucht in! Het was een lekkere korte vlucht, en eenmaal veilig geland in Tamale werden wij door lokaal contactpersoon Jasper opgewacht met een grote bus om met z’n allen naar onze overnachtingsplek voor de komende twee dagen te rijden; het trainingscentrum!

Bij aankomst was het gelijk duidelijk dat dit een hele andere ervaring zal gaan zijn dan in het luxe hostel in Accra. De groep splitste zich op in de vooraf besproken duo’s en kozen een kamer uit. In de kamers staan alleen twee bedden, en in plaats van een eigen suite en badkamer delen we nu met z’n allen een paar toiletten en douches. Nadat alle tassen waren gedropt verzamelden we in de eetruimte om een lekker bord spaghetti te eten. Daar werd volop van genoten! De avond werd afgesloten met een leerzame taal- en cultuurles van Jasper. We leerden over het klimaat in Ghana, de grote rol die godsdienst speelt in het land (iedereen hier gelooft in een god!), en hoe het bestuur werkt. Koen stelde nog een mooie vraag over hoe samenwerking tussen de president en de lokale koningen gaat. Jasper vervolgde zijn verhaal met meer uitleg over het dorp Nyarizee en gezinsstructuren. Hier waren de reizigers natuurlijk super benieuwd naar, want dit zullen zij over twee dagen ook zelf gaan beleven wanneer zij bij de gastgezinnen in het dorp slapen! Ze vroegen Jasper dan ook het hemd van het lijf. Toen bleek dat mannen hier tot wel 40 vrouwen tegelijk kunnen hebben, werden de vragen nog sneller afgevuurd. We sloten de les af met het leren van wat begroetingen en belangrijke woorden in de taal die in het dorp wordt gesproken. Zo betekent “Dasiba” goedemorgen en “Aninwula” goedenavond. Op een begroeting reageren is gelukkig erg makkelijk, je kunt op alles “Naa/Nnaa” zeggen! De groep maakte driftig foto’s van de Ghanese woorden op het bord en Yara maakte snel wat aantekeningen. Na de les was iedereen toe aan wat me-time, en trokken zij zich terug in hun nieuwe kamers. We gaan lekker vroeg slapen, want morgen is het dan eindelijk zover: wij gaan onze Ghanese buddy’s voor het eerst ontmoeten!