HET LEVEN BUITEN DE STAD & CHAKU

Vanochtend werden we wakker bij de nieuwe gastgezinnen, en het was vroeg opstaan! David, Tim, Olav, Jeppe en Dirk hadden gisteravond nog tot laat op het balkon gezeten en gedanst, maar werden vanochtend al vroeg wakker gemaakt door de kakelende kippen bij het huis. Vanaf het verzamelpunt werden we door onze lokale gids meegenomen voor een rondje langs de bijzondere plekken van het dorp. Die bijzondere plekken zijn hier in Nepal bijna altijd tempels, of een andere religieuze plek zoals een klooster of een altaar. We liepen door de straatjes naar de verschillende tempels en kloosters toe, en zagen tussen de mooie huizen ook nog allerlei half ingestorte huizen. In 2015 zijn bijna alle huizen in het dorp verwoest door een grote aardbeving. Een gedeelte is intussen weer opgebouwd, maar er wonen ook nog veel mensen in golfplaten huisjes, terwijl ze al bijna 10 jaar sparen om hun huis weer op te bouwen. 

Om de belangrijkste tempel van het dorp te bereiken, moesten we met een grote hangbrug de kloof oversteken. Dat vonden Iris en Roos toch wel heel spannend! De jongens probeerden de meiden intussen nog banger te maken door de brug hard heen en weer te bewegen, maar gelukkig hebben ze in Nepal heel veel ervaring met het bouwen van stevige bruggen. Bij de tempel was het druk, op dinsdag is het de speciale dag van deze god, dus veel mensen uit het dorp kwamen hun wens doen bij de tempel. Dat gaat met veel wierook, kaarsjes en bloemen, best overweldigend! Na deze hindoetempel bezochten we nog een boeddhistisch klooster, waar twee kleine nonnen ons leerden hoe zij de Boeddha aanbidden. 

Toen we de belangrijke plekken uit het dorp hadden gezien, reden we in een busje een stuk verder het dal in naar de baksteenfabrieken waar deze regio bekend om staat. Daar bleek het superheet te zijn! Veel mannen en vrouwen werken hier dagelijks in de brandende zon, en letterlijk op een brandende ondergrond. Bovenop de ovens mochten we even kijken hoe de bakstenen gebakken worden, en wij verbrandden bijna onze voeten van de hitte die daar vanaf kwam! Pien en Felize vonden het heftig om te zien hoe hard mensen moeten werken in deze omstandigheden. Volgens onze gids worden de meeste arbeiders hier dan ook niet oud. Pien wilde ook wel weten hoeveel de mensen dan eigenlijk verdienen met dit harde werk, en het antwoord schokte de hele groep. De mensen in deze fabriek verdienen omgerekend ongeveer 120 euro per maand, voor 6 dagen 10 uur werken. Fiene kon het niet bevatten dat zij met haar paar uurtjes bijbaan al meer verdiende dan deze mensen, terwijl zij nog hun gezin ervan moeten onderhouden. Onder de indruk reden in we ons busje verder naar de lokale school. 

Bij deze school mochten we weer even in de lessen meekijken. Esmee, Yuna, Pien, Felize en Fiene mochten in de nursery met de kleinste kids spelen, terwijl Jeppe, Olav en Sven een lesje meededen in het scheikunde lab. Op deze school in de heuvels waren veel minder kinderen, en het worden er elk jaar minder omdat de mensen steeds meer verhuizen naar de stad. Na ons bezoekje aan de dorpsschool was het ook voor ons tijd om weer te vertrekken, op naar Chaku in de bergen in het noorden! 

De busrit zou lang duren, dus van tevoren werden er nog even snel snacks ingeslagen. Aan het begin van de busrit ging de muziek weer lekker hard aan, maar na een tijdje hobbelen begonnen er toch ook wat mensen in slaap te vallen. Toen we Kathmandu eenmaal uit waren werd het landschap steeds groener, de bergen steeds hoger, en de dalen waar we op uitkeken steeds dieper. Bij de wc-stop was iedereen er wel flink aan toe om de benen te strekken, want de bus is gemaakt voor mensen van Nepalese lengte, niet zulke lange Nederlanders. Na de stop was het nog 3 uur verder de bergen in slingeren, tot vlakbij de grens met China. Daar stopte onze bus voor weer een hoge hangbrug over de kloof met rivier. We haalden onze bagage van het dak van de bus af en droegen die over de hangbrug naar the Last Resort, onze volgende overnachtingsplek. Daar stond eerst nog een late lunch op ons te wachten, en vervolgens doken de meeste reizigers het kleine zwembadje in! Al de hele week hebben ze het erover, en nu was het zover. Er werd met de bal gespeeld in het water, totdat David te hard het bad uit speelde, en de bal voor altijd in een Nepalees ravijn verdween… Vervolgens ging de groep vrolijk verder door bij elkaar op de schouders te gaan zitten en de anderen het water in te worstelen. Tim en Dirk bleken het sterkste duo te zijn! 

Na de zwempartij werd het kampvuur aangestoken, de muziekbox weer aangezet en kon de chill-avond beginnen. Bij het dinerbuffet lieten veel leerlingen de rijst vooral liggen na alle rijst van deze week. Na het eten was het tijd voor meer spelletjes en kampvuur. Eefje, Seth, Liam en Hector leerden onze Nepali gidsen nieuwe spelletjes, en uiteindelijk deed de hele groep mee met een potje weerwolven. Docenten Robert en Lotte werden als allereerste vermoord, maar uiteindelijk wonnen de burgers het spel. Intussen zijn alle leerlingen hier nog lekker aan het genieten, en zingen we zo om 12 uur met elkaar voor de jarige Roos! Morgen is alweer onze laatste dag hier in Nepal!