YOGA & BOEDDHISME

Vanochtend was het tijd voor de yogales! Dat wordt even lekker rekken en strekken na een aantal intensieve dagen, dachten we. Maar daar kwamen we toch mooi bedrogen uit… 

We stonden helemaal zen klaar voor de yoga poses, maar toen knalde de docente ineens keiharde muziek uit de speakers. We moesten meeklappen op de muziek, steeds harder en sneller. Vervolgens begon ze zelfs uitbundig te dansen op de muziek. Onze groep keek steeds verbaasd om zich heen wat dit allemaal inhield, maar blijkbaar hoort uitbundig dansen gewoon bij yoga hier in Nepal. Ondanks de verbazing deden alle reizigers supergoed mee met de dans-yoga. Maar warm dat we het ervan kregen! De docente bleef maar op en neer springen, terwijl wij er al bijna bij neervielen! Desondanks zette iedereen dapper door en bleef meedoen met alle bewegingen. Na een flinke tijd dansen, en vele liters zweet, moesten de reisleiders maar even ingrijpen en de docente vragen om iets rustiger aan te doen, omdat we het niet lang meer vol konden houden zo. Toen was het dan toch even tijd om onze lichamen in onmogelijke posities te draaien, waarna de docent ons gewoon nog even vrolijk verder liet dansen. We eindigden nog wel even helemaal zen in de yoga-pose om weer op adem te komen. Achteraf vertelde de docente ons dat zij elke ochtend om 04:30 uur (!) twee uur lang (!) deze yogales geeft aan de vrouwen uit de buurt. Daar hadden de reizigers toch wel heel veel respect voor… Even een uurtje uitproberen vonden de meesten van ons wel genoeg, al vond onder andere Hector het wel heel leuk!  

Na deze ochtendgymnastiek was het tijd om naar de school te gaan voor een cultuurlesje over Nepal van het oude schoolhoofd. Lopend door de school viel het Tim op dat de school net een soort gevangenis leek, gemaakt met veel ijzer, weinig ramen, en op de gangen ook niet echt gezellig versierd. Hij vond het wel sneu voor de kinderen hier, zeker omdat deze school al wel een goede school is voor hier in Nepal. Eenmaal in het lokaal aangekomen bleek dat wel versierd door leerlingen. Het schoolhoofd vertelde ons van alles over de verschillende regio’s, religies, de politiek, het kastesysteem, en belangrijke culturele voorschriften in Nepal. David vond het allemaal reuze interessant en stelde goede vragen, maar voor Tim bleek het moeilijk om wakker te blijven in de les. Het lijkt erop dat hij daarom morgen met de ‘schaammuts’ zal rondlopen! Iedere dag worden alle domme of gekke opmerkingen of acties van de hele groep bijgehouden in het boekje van Lotte, en aan het eind van de dag mag iedereen stemmen wie het verdient om de volgende dag met het gekke groene hoedje rond te lopen. Zoals de stemmen er nu voor staan, is die twijfelachtige eer morgen voor Tim. 

Vanaf de school vertrokken we naar een Boeddhistisch klooster, met een school waar jonge monniken opgeleid worden. Eerst mochten we rondkijken in het schoolgedeelte, en vervolgens liet een monnik ons het heiligdom zien waar ze iedere dag de heilige teksten oplezen in ceremonies. De jonge monnikjes waren vandaag vrij van school, en liepen ondeugend achter ons aan en staken, als de grote monnik niet keek, stiekem hun tong naar elkaar uit. Pien en Fanny vonden het heel zielig dat de kinderen al vanaf zo jong als 6 jaar uit hun dorpen naar dit klooster in de stad worden gebracht, hier wonen en nog maar heel weinig hun familie zien. Maar de monnik en onze gidsen vertelden ons dat ze de andere kinderen in het klooster juist gaan zien als hun familie en dat ze het vaak heel gezellig vinden. Dat vonden de dames inderdaad wel mooi om te zien, dat de jonge monnikjes veel plezier maakten met elkaar. Fiene vond ze zelfs zo schattig dat ze er baby fever van kreeg en zei dat ze ook een monnikje wilde (daarmee werd ze ook genomineerd voor de schaammuts). 

Vervolgens was het tijd voor de lunch, in een soort Nepalees fastfoodrestaurant. Je kon er allerlei soorten noodles, rijst, en momo’s bestellen, maar Seth besloot voor een bord fietjes te gaan. David wilde juist lekker lokaal eten, en hij vroeg daarom om de allerpittigste saus. Dat had hij beter niet kunnen doen, want dat was toch wat pittiger dan hem lief was. Achteraf bluste hij het met wel 2 liter water 😉. 

Als laatste stond vandaag een bezoek aan Bouddhanath Stupa op de planning, de grootste boeddhistische tempel ter wereld. Gids Ishwor vertelde ons wat meer over dit indrukwekkende gebouw, en de reizigers vonden het ook erg fotogeniek. We maakten met de klok mee een rondje om de Stupa, zoals dat hoort in Nepal. Vervolgens kreeg de groep nog even de tijd om souvenirtjes te shoppen in de vele winkeltjes om de stupa heen, en daarna was het tijd om in de bus terug naar onze wijk te gaan. Vanavond is de laatste nacht bij deze gastgezinnen in Kathmandu, dus we nemen afscheid en moeten al onze spullen inpakken. Morgen trekken we door naar Pharsigaun, net buiten de stad!