EEN INDRUKWEKKENDE DAG IN PEPSI-COLA

Vandaag begonnen we de dag bij het Women’s Centre. Toen alle gastgezinnen één voor één aankwamen, viel het meteen op dat Krithi, Febe, Ninte, Jo-Ann, Bregje en Bente al met een rode tika-stip op hun voorhoofd verschenen. Die hadden ze ’s ochtends van hun gastgezin gekregen als zegen op een goede dag. Ondanks dat de meeste mensen in Nepal ’s ochtends rijst eten, kregen de reizigers bij de meeste gastgezinnen gewoon een toast met chocoladepasta en ei als ontbijt om even te kunnen wennen aan de nieuwe cultuur.

Het vrouwencentrum is een plek waar oudere vrouwen, die vroeger nooit naar school zijn geweest, op latere leeftijd alsnog lessen kunnen volgen om vakken zoals Engels en wiskunde te kunnen leren. De oudste vrouw die daar studeert is 82 jaar en heeft onlangs haar highschooldiploma gehaald. Bregje overwon hier haar angst en stelde haar eerste Engelse vraag aan een van de vrouwen!

Daarna gingen we naar een nabijgelegen school, waar we een workshop momo’s maken volgden. Een aantal Nepalese meiden van onze leeftijd hielpen ons daarbij. De ene groep begon met het uitrollen van het deeg, terwijl de andere groep de momo’s vulde en vouwde. Dat bleek nog best lastig, maar Amber en Marilou bleken er een groot talent voor te hebben. Tijdens het maken van de momo’s zorgden Coco, Ninte en Bente voor een gezellige sfeer door een paar liedjes te zingen, waaronder Dancing Queen van ABBA. Anderen kletsten met de Nepalese meiden over de verschillen én overeenkomsten tussen Nederland en Nepal. Krithi vond zelfs een nieuwe Nepalese vriendin dankzij hun gedeelde liefde voor K-pop, en ook Maartje werd dikke vriendinnen met haar Nepalese buddy.

Na de lunch deden we een fanatieke wedstrijd om de mooiste rangoli te maken, een soort mandela. Deze kleurrijke figuren worden tijdens het Tihar-festival op de vloer voor de huizen gemaakt. De Nepalese meiden hadden wat voorbeelden uitgeprint, maar iedereen mocht zijn eigen creativiteit de vrije loop laten. De rangoli’s werden steeds groter en mooier! Chloë was zo fanatiek dat ze plat op haar buik op het schoolplein lag om de lijnen zo precies mogelijk te tekenen. Uiteindelijk won de groep van Felicia, Maren, Amber en Maartje dankzij hun prachtige mandala en goede samenwerking.

Tijdens de vrije tijd op het schoolplein begon Willem te basketballen en gooide hij de bal meerdere keren achter elkaar raak. De leerlingen kregen spontaan een ijsje van hun Nepalese buddies, en al snel werd er gedanst op zowel Nederlandse als Nepalese muziek. Een TikTok mocht natuurlijk niet ontbreken! Een van de Nepalese meiden, die aan martial arts deed, leerde haar groepje een stoere move. Daarna liet Milou haar een capoeira-beweging zien en toonde Marilou haar turnkunsten.

Vervolgens kregen we een Nepalese taal- en cultuurles. Veel reizigers waren verbaasd over hoe klein de klaslokalen waren, meer dan de helft kleiner dan in Nederland, terwijl er normaal gesproken toch zo’n dertig tot veertig leerlingen les kregen. De leerlingen leerden een aantal woorden en zinnen, en ontdekten hoe ze hun naam in het Nepalees konden schrijven. Rosalie was benieuwd naar het Nepalese alfabet, maar dat bleek nog best ingewikkeld. Weten jullie wat “Tappailai kasto cha?” betekent? De leerlingen nu wel! Ook de zin “Ik vind het lekker” hebben ze geleerd, zodat ze dat na een heerlijke maaltijd tegen hun gastgezin kunnen zeggen. Feline vroeg zich toen af wat je zegt als je het níet lekker vindt. Daarop kreeg ze lachend te horen: “Dat zeg je gewoon niet hier in Nepal.”

Daarna was het tijd om te shoppen. We gingen naar een lokale winkel waar de meiden een traditionele Nepalese jurk, een kurta, konden kopen. Die moeten we morgen namelijk dragen tijdens het festival. De jongens kochten een topi (traditioneel Nepalees mutsje). Sommige buddies van de momo-workshop vonden het zo gezellig dat ze meegingen en hielpen bij het uitzoeken van de kurta’s. Als bedankje trakteerden onze reizigers hen op een mooie kurta. Toen een van de buddies haar jurk uitkoos, vroeg Bente lachend: “Are you saying yes to the dress?” Coco en Chloë pasten samen wel twintig jurken voordat ze de perfecte hadden gevonden, maar dan heb je ook wat!

Na een dag vol indrukken was het tijd om weer terug naar de gastgezinnen te gaan. Onderweg werd er nog even gestopt bij een winkeltje voor snacks. Terwijl de meeste leerlingen iets zoets kozen, wilde Babet graag een verse mango van een marktkraampje, en die was wel 3 keer zo groot als in Nederland.

’s Avonds mocht het gastgezin van Milou, Feline, Marilou en Lotte nog een bijzondere ceremonie meemaken bij een Nepalees gezin thuis. Ze droegen hun nieuwe kurta’s, aten een traditionele maaltijd en dansten mee op de vrolijke muziek. Een bijzondere afsluiting van een indrukwekkende en vooral leuke dag.